Η αυθάδεια αποτελεί μια μορφή ασέβειας του παιδιού προς τους γονείς και συνήθως συμβαίνει όταν υπάρχουν καλεσμένοι στο σπίτι. Οι περισσότεροι γονείς αναρωτιούνται τι έχουν κάνει λάθος και το παιδί τους βγάζει γλώσσα, ειρωνεύεται, μιλάει άσχημα ή είναι επιθετικό. Κι όμως, τα παιδιά ηλικίας 3- 4 ετών δεν αντιλαμβάνονται ότι αυθαδιάζουν, γι’ αυτό είναι ευθύνη των γονιών να τους επισημάνουν το λάθος τους.
Στα μεγαλύτερα παιδιά, η αιτία της αυθάδειας είναι συνήθως η εκδίκηση. Το παιδί είναι θυμωμένο με τους γονείς του και προσπαθεί να τους εκδικηθεί, βγάζοντας γλώσσα. Αν νιώθει ότι το παραμελούν ή ότι το μαλώνουν άδικα, τότε η αυθάδεια είναι ο δικός του τρόπος, για να τους πληγώσει.
Επίσης, αν οι γονείς τού μιλάνε άσχημα ή μιλάνε άσχημα μεταξύ τους, τότε το παιδί θα αντιγράψει τη συμπεριφορά που βλέπει. Γι’ αυτό καλό είναι οι γονείς, πριν προσπαθήσουν να διορθώσουν την συμπεριφορά του παιδιού, να εξετάσουν τη δική τους συμπεριφορά.
Καμιά φορά τα παιδιά αυθαδιάζουν, γιατί είναι παραχαϊδεμένα, δηλαδή θεωρούν τον εαυτό τους το μεγάλο αφεντικό της οικογένειας και τον γονέα κατώτερο, άρα μπορούν να του μιλάνε όπως θέλουν.Όπως και να έχει, το παιδί πρέπει από μικρή ηλικία να διδαχθεί την έννοια του σεβασμού και κυρίως να δει στην πράξη τα άτομα μέσα στην οικογένεια να φέρονται με σεβασμό μεταξύ τους.
Πώς, όμως, αντιμετωπίζουμε την αυθάδεια;
- Κάθε φορά που το παιδί αυθαδιάζει φεύγουμε από το δωμάτιο ή του ζητάμε να φύγει εκείνο. Αν αρνηθεί, το μεταφέρουμε εμείς στο δωμάτιο του προσέχοντας να μην δείξουμε θυμό, αφού αυτό θέλει δηλαδή να μας προκαλέσει. Πείτε του ότι μπορεί να βγει, όταν αρχίσει να φέρεται με σεβασμό.
- Στα πολύ μικρά παιδιά που δεν συνειδητοποιούν ότι αυθαδιάζουν, ζητάμε να σωπάσουν και ταυτόχρονα τους εξηγούμε ότι η συμπεριφορά τους δεν μας αρέσει. Μετά τα βάζουμε να σκεφτούν αυτό που είπαν, με ερωτήσεις όπως: «Νομίζεις ότι είναι σωστό αυτό που είπες;»
- Μιλήστε ήρεμα με το παιδί σας για να μάθετε γιατί αυθαδίασε. Δώστε του την ευκαιρία να σας πει τι ήταν αυτό που το στενοχώρησε ή το θύμωσε.