Μήπως το παιδί σας αρνείται να φάει; Μήπως γυρνάει το κεφάλι του κάθε φορά που σηκώνετε το κουτάλι προς το μέρος του;
Μήπως δεν μπαίνει καν στον κόπο να κάτσει στο τραπέζι μαζί σας όταν δεν του αρέσει το το φαγητό; Δεν είστε οι μόνοι! Πολλά παιδιά στις μέρες μας βλέπουν σπιτικό φαγητό και έχουνε τάσεις φυγής! Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους μπορεί να συμβαίνει αυτό.
Αρχικά, θα πρέπει να σκεφτείτε μήπως εσείς οι ίδιοι παρερμηνεύετε το » δεν τρώει» με το «δεν τρώει όση ποσότητα του βάζουμε». Καμιά φορά παραγεμίζουμε τα πιάτα των παιδιών μας με το σκεπτικό ότι «είναι στην ανάπτυξη». Άλλες φορές συνδέουμε την εικόνα του υγιούς παιδιού με του παχουλού παιδιού˙ όσοι έχουν μεγαλώσει με γιαγιά στο χωριό το ξέρουνε αυτό! Για να έχετε σοβαρούς λόγους ανησυχίας, θα πρέπει πρώτα να ελέγξετε εάν το παιδί σας έχει πρόβλημα βάρους. Αυτό γίνεται βάζοντας τα στοιχεία του παιδιού στους διεθνείς πίνακες με βάση την ηλικία, το φύλο και το ΔΜΣ (Βάρος/ Ύψος(m)²). Με αυτό τον τρόπο μπορείτε εύκολα να καταλάβετε εάν το παιδί βρίσκεται σε κίνδυνο ή εάν το βάρος του είναι μέσα στα φυσιολογικά όρια. Επίσης, καλό θα ήταν να κάνετε εξετάσεις αίματος, όσο τρομακτικό και αν είναι αυτό για κάποια παιδιά. Τουλάχιστον μια φορά τον χρόνο ή εάν υποψιάζεστε ότι υπάρχει λόγος θα πρέπει να γίνεται κάτι τέτοιο, προκειμένου να ελέγχετε εάν όλα πάνε καλά.
Τι μπορεί να φταίει
Αφού λοιπόν γίνουν οι παραπάνω έλεγχοι θα πρέπει να εστιάσουμε στους παράγοντες που μπορεί να ευθύνονται για την ανορεξία του παιδιού. Είναι πολύ πιθανό το παιδί να μην έχει όρεξη, γιατί πιο πριν έχει φάει κάτι άλλο˙ κάποιο γλύκισμα ή κάποιο ανθυγιεινό σνακ που ενδεχομένως εσείς να μην το γνωρίζετε. Σε αυτή την περίπτωση είναι σημαντικό να αντιληφθεί το παιδί, αλλά και η υπόλοιπη οικογένεια ότι θα πρέπει να υπάρχει ένα πρόγραμμα που να ακολουθείται από όλους. Άλλη είναι η ώρα του μεσημεριανού, άλλη η ώρα του σνακ και πιθανόν να χρειαστεί να βάλετε και κάποιους κανόνες ώστε να καταλάβουν τη σοβαρότητα αυτού. Φυσικά μην ξεχνάτε να το καθοδηγείτε προς υγιεινές επιλογές, επιτρέποντας περιστασιακά και κάποιες λιχουδιές. Επίσης, μην πέσετε στην παγίδα να επιβραβεύετε οτιδήποτε καλό με σοκολάτες και καραμέλες, γιατί έτσι εξοικειώνετε το παιδί με λανθασμένες επιλογές, με τις οποίες αργότερα θα έρθετε αντιμέτωποι.
Ένας άλλος λόγος που τα παιδιά μπορεί να αρνούνται να φάνε είναι γιατί δεν τους αρέσει αυτό που τρώνε. Ενδεχομένως, να πρέπει να βρείτε διάφορους τρόπους ώστε να κάνετε το φαγητό πιο ελκυστικό σε αυτά. Για παράδειγμα, φτιάξτε πολύχρωμες φρουτοσαλάτες ή σουβλάκια με κομματάκια φρούτων, ζωντανέψτε το ρύζι με ψιλοκκομένη πιπεριά, αρακά και καλαμπόκι, προσθέστε μικρά μπουκετάκια μπρόκολου στην σπιτική πίτσα. Γενικά, «κρύψτε» τις τροφές που δεν τρώνε μέσα σε διάφορες συνταγές και δελεάστε τα με πολύχρωμα πιάτα. Κάντε το φαγητό παιχνίδι!
Επιπλέον, μπορεί να υπάρχει ψυχολογικός λόγος που οδηγεί στην απώλεια όρεξης. Εάν έχετε πιέσει στο παρελθόν το παιδί να φάει, είναι πιθανό αυτό να έχει χαραχτεί στη μνήμη του σαν μια αρνητική εμπειρία. Ακόμη, όταν το παιδί είναι ανήσυχο, θλιμμένο, ή περνάει αγχωτικές καταστάσεις όπως αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος ή ένα διαζύγιο γονιών είναι σχεδόν αναμενόμενο ότι θα επηρεαστεί και η όρεξή του. Αναζητήστε λοιπόν τυχόν συναισθηματικά προβλήματα και προσπαθήστε να τα λύσετε.
Τέλος, μπορεί απλά το παιδί να μη θέλει να φάει εκείνη την ώρα. Είναι σημαντικό να μην το πιέσετε και να μην προσπαθήσετε να επιβληθείτε με φωνές και απειλές, γιατί αυτό θα έχει το αντίθετο αποτέλεσμα. Φυλάξτε το φαγητό στο ψυγείο και δοκιμάστε ξανά αργότερα. Βέβαια, εάν κάτι τέτοιο γίνεται συνέχεια προσπαθήστε με όμορφο τρόπο να βάλετε το παιδί σε ένα πρόγραμμα, χωρίς όμως να το κυνηγάτε προκειμένου να φάει και την τελευταία μπουκιά.
Και μην ξεχνάτε ότι τα παιδιά είναι παιδιά – μπορεί να το βλέπουν όλο αυτό σαν παιχνίδι και να θέλουν απλά να τραβήξουν την προσοχή σας. Οπότε, δεν είναι και τόσο κακό να παίζεται πού και πού «το αεροπλανάκι»!
Πηγή: www.diatrofi.gr